Yiğit Bulut'un arkasından tef çalanlar çok sevinmesin!

Bir insan işinden olduğunda, arkasından tef çalmayacaksınız...

Gün gelir siz de işinizden olursunuz...

O zaman başkaları arkanızdan tef çalacaktır, çok derinden üzülürsünüz...

Yiğit Bulut’u sevmeme hakkına sonuna kadar sahipsiniz...

Bu kişisel bir tercih... Onun gazeteciliğini doğru ve iyi de bulmayabilirsiniz... Bu da size ait bir tasarruf...

Fakat insanların kötü günlerinde, onların düştüğü kötü durumla alay etmek, bir miktar “günah” işlemek demek...

***

Kötülük yapan kötülük bulur...

Evrenin yapılan hiçbir şeyin bedelsiz kalmaması yasası tavizsiz işler...

Dün baktım da, bu kadar insanın bu kadar berbat şekilde “Jöle kafa gitti” diye alay etmesi, hiç de hoş değil...

Yiğit Bulut’un zamanında günahsız yere işten çıkarttıkları, “Adalet yerini buldu” diye rahatlayabilir...

Buna ses çıkarmam...

Fakat Bulut’la iyi kötü hiçbir hesabı olmayanların, azılı bir linç kampanyasının gönüllü ferdi imişcesine taş atmasını “onlar adına” mazur gösteremem...

Bir gün aynı olay onların başına da gelebilir...

Reha Muhtar/Vatan