Eş seçiminde her iki taraf içinde önemli olan "dindarlık" olmalıdır. Çünkü evlilik ebedî hayat arkadaşlığıdır, sâdece bu kısacık dünya hayatıyla sınırlı bir beraberlik değildir. Evliliğe bu sonsuzluk manasını kazandıran sır imandır. Bu hususta Resulüllah (a.s.) buyurdular ki: “…Kadınlarla diyaneti (dindarlığı) esas alarak evlenin…” [11]

Nefsinin ve namusunun korun­ması hususunda kadın dinî zafiyeti varsa halk arasında kocasını rezil edip yüzünü karartır. Bu hareketinden dolayı kocasının kalbi karışır, hayatı karmakarışık bir hâle gelir. Böyle bir durum karşısında ka­lan koca, kıskançlıkta aşırıya gidebilir. Bu da beraberinde daimî bir şüphe ve huzursuzluk getirir, aile felakete sürüklenir.

Şayet olanları hoş görür de düzeltme yolunu tercih etmezse o vakit dînini koruyamamış, namusunu da kıskanmamış olur.

Eğer kadın kötü ahlakıyla beraber güzelse, o zaman ondan gelecek felâket daha da şid­detli olur. Çünkü kocası, kötü ahlâklarına göz yummayacağı gibi, kendisinden ayrılmaya da (güzel olduğu için) tahammül gösteremez. Bu husus Ebu Davud ve Nesaî’nin rivayetinde geçen bir haberde: “Adamın birisi Allah Resulüne geldi ve dedi ki: Ey Allah’ın Resulü! Benim bir hanımım vardır. Uzatanın elini geri çevirmez. Bu durumda ne yapmalıyım? Resulüllah: “Boşa ve tatlik et” buyurduğunda, adam; ama ben onu çok seviyorum; çünkü o güzeldir dediğinde; Resulüllah: O hâlde boşama, yanında dursun.”^[12] buyurdu. Allah Resûlü (s.a.v.) bu adama hanımını boşamamasını şu hik­metten dolayı emir buyurmuştur: Çünkü bu kişi, kalben sevdiği bu hanımı boşadığı takdirde, bu sefer kendisi arkasına düşüp zina felâketi­ne sebep olabilir. Kadın zani olduğu gibi adam da zani olacaktır. Binâenaleyh kadınla beraber durup sıkıntı çekmesini, onu boşadıktan sonra harama düşmesinden daha hayırlı görmüştür.

Eğer kadın, kocasının malını telef etmek suretiyle veya başka bir şekilde dinî zayıflığa sâhipse bu durumda yine kocasının huzuru bozulur. Eğer koca, kadının bu durumuna göz yumar ve ses çıkarmazsa ken­disi de kadının işlediği günaha ortak olur ki, Cenab-ı Hakk’ın “Nefsinizi ve ehlinizi ateşten koruyunuz.”[13] ayetinin hükm-i celîline ters düşer. Eğer bu durumunu inkâr edip onunla mücâdele ederse hayatı boyunca rahat yüzü görmeyecektir. İşte bu sırra binaen Allah Resulü (s.a.v.) tekrar tekrar dindar bir kadınla evlenmeyi teşvik etmiştir.

Ebu Hüreyre (r.a.) şöyle demiştir: Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Kadın; malı, soyu-sopu, güzelliği veya dindarlığı için tercih edi­lir. Şimdi sen dindar olanı tercih et, ellerin toz ve toprak olasıca.”^[14]  Yâni mütedeyyin ve saliha olan kadınla evlen. Yoksa toz ve toprak gibi hor ve hakîr olursun. Çünkü dindar olmayan kadından diğer hususlar­da da laubaliliğin ortaya çıkması muhtemeldir.

Başka bir hadis-i şerifte, “Herhangi bir kimse, kadını malı veya güzelliği için nikâh eder­se kadının hem güzelliğinden, hem de malından mahrum olur. Oysa kadını sâdece dindarlığından dolayı nikâh edene Cenab-ı Hak hem kadının malını ve hem de güzelliğini ih­san eder.^[15] buyurulmuştur.

Allah Resulü’nün bu hadislerinde dindar kadınlarla evlenmeyi ısrarla teşvik etmesinin hikmeti şudur: Dindar olan kadın, efendisine, din hususunda yardımcı olur. Eğer kadın dindar değilse ko­casını dinî yaşayıştan geri bırakır ve hayatını alt üst eder.

 Yine Cabir'den, Resulüllah Efendimiz (s.a.v) kadında aranması gereken özellikleri şöyle bildiriyor: “Kadınlarla dört haslet için evlenilir:

a)   Malı için,

b)   Asaleti için,

c)   Güzelliği için,

d)   Dini için. “Sen dindar olanını tercih et ki, mesut olasın”[16]  

Huzurlu bir aile hayatı, Allah’ın bir nimeti ve ihsanıdır. Kişinin maddî ve manevi hayatının huzurlu devam etmesi, evinin bir saadet yuvası hâline gelmesiyle mümkündür.

Ailenin oluşumunda iki temelden biri olan kadın, kurulan yuvayı bir huzur kaynağı hâline getirebileceği gibi, sıkıntı ve meşakkat yuvasına da dönüştürebilir. İşte bu mukaddes yuvayı bir Cennet bahçesine çeviren saliha kadını Efendimiz şöyle bildiriyor: “Dünya bir faydalanma yeridir, dünyanın en hayırlı nimeti saliha kadındır. (kadın içinde Salih erkektir)”[17]

Sevban (r.a.)’dan; Resulüllah Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyuruyor: Allah şu dört hasleti kimde toplarsa  ona mutlaka dünya ve ahiret mutluluğunu ihsan etmiştir:

a.   Şükreden bir kalp,

b.   Zikreden bir dil,

c.   Ona yeten bir mesken (ev),

d.   Saliha bir hanım,[18]

^[8]     Rahman Suresi, 55/ 70.

^[9]        Rahman Suresi, 55/  56.

^[10]    Vakıa Suresi, 56/ 35-36-37-38.

[11]    K. SitteTerc ve Şerhi. C. 17, Sh, 190. H, No: 583

^[12]      Ebu Davud ve Nesai. Mu’cemul Evsat Teberani, C. 14, Sh. 1745 H. No: 5246

^[13]      Tahrim Sûresi, 66/ 6.

^[14]      BuhârîTerc ve Şerhi. C,11. S. 5183 H, 28. Müslim, , İbni Mâce, Darimi C. 5 Sh. 10

^[15]    Taberânî. C. 8, Sh. 388 H. No: 2432

^[16]    Buhârî, Müslim, Tirmizî, Ebû Davut, Nesei, İbni Mâce, Darimi C. 5 Sh. 10

^[17]      Müslim, Rıda: 64. (Abdullah İbni Amr İbni Âs (r.a))

^[18]      K. SitteTerc ve Şerhi.C, 17. S, 189. H. No: 581