Ya cemaat ya Erdoğan gidecek

İşte Ahmet Altan'ın "Ölümüne" başlıklı yazısı:

"Şu anda yaşadığımız ve mizah tarihine mi yoksa trajedi tarihine mi geçeceğini kestiremediğimiz garabetin merkezinde de gene Kürt sorunu var.

Polis ve yargı bir yanda, hükümet ve MİT bir yanda.

CEMAAT BAŞ AKTÖR

Polis ve yargının, kısaca “cemaat” denen Gülen Cemaati’nin kontrolünde olduğu söyleniyor, bu konuda bir yalanlama da yapılmıyor. Bundan sonra yapılacak bir açıklamanın bu algıyı değiştirebileceğini de sanmıyorum.

Anlayacağınız, Cemaat çok sert bir siyasi kavgada şimdi baş aktör olarak sahnede. Karşısında da hükümet var.

ERDOĞAN DA SANIK OLUR

Polis ve yargı, MİT Müsteşarı Hikmet Fidan’ın peşinde gözüküyor ama Fidan’ı suçladıkları anda otomatikman onu görevlendiren Başbakan Erdoğan’ı da suçlamış oluyorlar.

Bunun mantıki sonucu, olayların böyle devam etmesi halinde Erdoğan’ın da sanık sıfatıyla mahkemeye çağrılacak olması. Başbakan Erdoğan’ın geleceğini belirleyecek bir kavganın çok yumuşak geçmeyeceği açık.

Kavganın bir aşamasında anlaşacak olsalar bile taraflardan biri çok ciddi bir güç ve prestij kaybına uğrayacak, bu da kesin.

ÖLÜMÜNE KAVGA

Ya Erdoğan ve taraftarları ya da Cemaat ve onun üyeleri devletin içinden sürülecek. Onun için de ölümüne bir kavga bu.

Genellikle daha ılımlı ve kavgadan uzak bir görüntü çizen Cemaat’in kendini bu kadar açıkça ortaya koyup, riske girerek kavganın içinde yer almasının nedenlerini bilemiyorum doğrusu.

Ya kazanacaklarına çok eminler ya da her şeyi kaybetmeyi göze almalarını gerektiren bir tehditle karşı karşıya olduklarını düşünüyorlar.

BU KAVGA BİTİRİR

Bugün tanık olduğumuz kavga büyük bir kavga.

Başbakan Erdoğan, bu kavgayı kazanmak için şu andaki çarpık devleti daha da çarpıtırsa bu tür kavgalar hiç bitmez, aksine gittikçe derinleşir, işin içine başkaları da karışır.

Bu devleti hukuka ve demokrasiye bağlı bir devlet olmazsa bu ülkede kimse güvende olmaz. Birçok insan bunu defalarca anlatmaya çalıştı, Erdoğan anlamadı, umarım şimdi anlamıştır.

Yeni bir anayasa, yeni yasalar, demokratik bir düzen gerekiyor bize.

Aksi takdirde, yargının bir girişimi bütün ülkede “cemaat-hükümet” kavgası olarak algılanır, kimse devlete de yargıya da güvenmez, her şey bir iktidar kavgasına dönüşür.

Sonunda da mutlaka birilerinin canı yanar. İşin en korkunç yanı da, haksız olanın değil, güçsüz olanın canının yanacağı gerçeğidir.