Dünya’nın dört bir yanından Konya’ya gelen çocuklar Konya sokaklarını dolduruyor.

Cumhuriyetimizin Kurucusu Mustafa Kemal Atatürk’ün çocuklara armağan ettiği 23 Nisan Ulusal Egemenlik Çocuk Bayramı Türk insanının çocuğa verdiği değerin somut bir göstergesi olsa gerek.

Öte yandan Peygamberimiz Hz. Muhammet (sav)“”Küçüklerine merhamet etmeyen bizden değildir””diyerek, çocuklara karşı sevgi ve şefkat göstermeyi adeta sosyal bir yaptırım haline getirmiştir.

Peki biz toplum olarak çocuklarımıza içimizde verdiğimiz sevgiyi ne kadar gösterebiliyoruz.

O bizimle konuşurken sözünü bitirmesini sonuna dek kaç defa bekleyebiliyoruz?

Onları yarınlara hazırlarken özgüvenli bireyler olması için ne kadar çaba gösterebiliyoruz?

Peki özgüvenli bireyler yetiştirmek için neler yapabiliriz?*

* Çocuğun güçlü olduğu konularda büyüklerine yardımcı olmalarına izin verilmesi.
* Yaptığı işe çok fazla müdahale etmeyerek kendisine duyulan güvenin belli edilmesi.
* Onunla zaman geçirerek önemli olduğunun kanıtlanması.
* Onların düşünce ve inançlarının eleştirilmeden dinlenmesi.
* Potansiyellerini sınamaları için riske atılmalarının teşvik edilmesi.
* Yaptığı işlerle ilgili ona olumlu tepkiler verilmesi.
* Çocuğa yönelik eleştirilerin dolaysız, açık ve dürüst olması.
* Kendisini tanıması için sosyal etkinliklere (Resim, tiyatro, spor…. vb.) yönlendirilmesi.
* Karşılaştırma yapmaktan kaçınılması.
* Çocuğun sınırlarını göz önünde bulundurarak çok zor hedefler belirlememesine yardımcı olunması.
* Hedeflerine ulaşmada geçtikleri her aşama için teşvik edilmesi. (Daha uzun birlikte olmak, hafta sonu sinemaya birlikte gitmek, evde parti yapmasına izin vermek…..vb.)
* Onların hedeflerine saygı gösterilmesi.
* Olumsuz düşüncelerini bir kenara bırakarak kendileri adına olumlu şeyler söylemeleri için cesaretlendirilmesi.
* Düşüncelerinde genelleme yapmalarının engellenmesi. (Sınav konularının hiçbirini öğrenmemiştik yerine Sınav konularının bazılarını öğrenmemiştik …. vb.)
* Düşüncelerindeki abartılı ifadelerin daha doğru ifadelere yöneltilmesine yardımcı olunması (Öğretmen beni hiç dinlemiyor yerine Soru sorduğumda bazen öğretmen beni dinlemiyor…..vb.)
* Sık sık konuşma fırsatı verilmesi ve düzenli aralıklarla çeşitli konularda sohbetler edilmesi.
* Kültür farklılıkları, farklı insanlar ve durumlar hakkında tartışmalar yapılması.
* Beden dilinin önemi üzerinde durulması.
* Ev içinde ve dışında başarabileceği sorumluluklar verilmesi. (Sofrayı kurma, telefon faturasını yatırma, ufak tefek alışveriş yapma…. vb.)
* Değişik yaş gruplarındaki insanların bulunduğu ortamlara girmesine fırsat yaratılması.
* Pozitif düşüncelerin paylaşılarak olumlu düşünme yeteneğinin geliştirilmesi.

Tüm çocukların bayramını tebrik ederim.

        * kendinigelistir.com