Aslında basit gibi görünen bu sorun aile içerisinde büyük tartışmaların yaşanmasına ve çocuklarda yeme problemlerinin oluşmasına neden olmaktadır.Özellikle anneler ve çocuklarının daha iyi beslenmesini ve daha çok yemesini  istemekte ve başka  çocuklar la  kıyasladığı zaman kendi çocuğunun daha az yediğini düşünmektedir.Bundan dolayı da yemek yemek ailenin buluştuğu keyifli bir ortam olmaktan çok psikolojik problemlerin oluştuğu bir ortamda dönüşmektedir.Daha  çok okul öncesi dönemlerde oluşan iştahsızlık yada besini reddet etme ve yemeklerde seçici davranma gibi yeme sorunları büyük ölçüde psikolojik nedenlerden kaynaklanmaktadır.

   YEMEK YEMEMENİN NEDENLERİ

1.Fizyolojik Nedenler

Bazı çocuklar fizyolojik nedenlerden dolayı yemek yemeyebilirler.Özellikle reflü hastalığı olan çocuklar yediklerini kustuğu için sağlıklı beslenemediklerinden dolayı problem yaşarlar ve iştahsızlık oluşabilir.

Ayrıca mide-bağırsak hastalıklarından olan besin alerjilerinden ve kabızlıktan kaynaklanan problemlerden dolayı da çocuklarda yemek yeme sorunları görülebilir.

2.Taklit

Aile bireylerinin yemeğe karşı tutumları önemlidir.Özellikle anne ve babanın bazı yemekleri sevmeleri bazılarının yemek istememeleri gibi nedenlerden dolayı çocuklar ebeveynlerine yada büyüklerine bakarak onlarda yemek tercihinde bulunabilirler.

Okul öncesi dönemde anne-babayı taklit ederek modellemenin en yoğun yaşandığı bir dönemdir.Yemek konusunda da anne-babayı taklit eder.Dolasıyla düzenli ve dengeli beslenme alışkanlığı olmayan bir ailede yetişen çocuğun da ihtiyaçlarına yönelik bir yeme alışkanlığı edinemeyeceği aşikardır.

3.Dikkat Çekmek

Bazı çocuklar etrafındaki kişilerin dikkatini çekmek için yemek yemeyi reddebilir. Bu durumda yemekten önce çocukla oynamak çözüm olabilir.Çocuk tarafından yiyeceğin reddedilmesi ,anne-baba ya karşı kullanılan güçlü bir  silahtır.Bu silah hiçbir zaman çocuğun eline vermemek ,verilmişse geri almak uygun olur.Aile ile çocuk arasında yaşanan olumsuz yeme davranışı ile ilgili gerginliklerin devam etmesi ,daha büyük ve çözümlenmesi zor sorunlara yol açabilir.Bunun için aileler rahat olmalı ve çocuğun bu konuyu kullanarak aileye istediklerini yaptırmasına fırsat vermemelidir.

4.Aile İçi Problemler

Aile içi sıkıntılar ,gerginlik ve tartışmalar,çocuğun ruhsal yaşamına ve iştahına doğrudan etki eder.Çocukların,çok sevdiği büyüklerinin üzüntülerinden etkilendikleri ve iştahlarının  kesildiği  alınırsa sıkıntı ve üzüntüleri çocuğa hissettirmemek önemlidir.Çocukların aile içi problemler,kardeş geçimsizliği ve kıskançlıklardan  da iştahı olumsuz olarak etkilebilir.

Bazı çocuklar iştahsızlığı ,ilgi çekmek ve ayrıcalık temini için kullanmayı öğrenebilirler.

Mesela annenin küçük kardeş beslemesi kıskanıldığından yemeye karşı tavır almaya ve yemeğin anne tarafından verilmesini istenmesine yol açabilir.

AİLELER NELER YAPABİLİR?

-Özellikle çocuğun neden dolayı yemek yemediğini anlaşılmalı ve nedeni belirlendikten sonra çözüm üretilmelidir.

-Çocuğun bir hastalığımı var?

-İlgi çekmek mi istiyor?

-Yoksa ihtiyaç fazlası sevmediği gıdalara zorlamaya karşı mı direniyor?

-Aileyle ruhsal sıkıntımı yaşıyor?

-Kardeşin doğması,okula yeni başlaması yada ölüm ,ayrılık gibi nedenler mi var ?

-Acaba yemeyerek size üzeceğini öğrendiğinde size karşı tepkisini bu yolla mı gösteriyor?

-Aslında iştahı iyide siz yanlış besleyerek iştahsızlığına zemin mi hazırlıyorsunuz?

-Nedenlerinin bulup ,araştırılıp açığa çıkarılmalıdır.

*Özellikle çocuğun sevdiği yemeklerin yapılması ve yemek hazırlanırken çocuğun sofrayı kurmaya yardım etmesi çocukta yemeğe karşı bir ilgi uyandıracaktır.

*Her çocuğun yemek yeme miktarı farklıdır.Başka çocuklara bakarak aynı miktarda yemesini beklemek haksızlık olur.Onun için besin kalitesi yüksek,çocuğun daha severek yediği gıdalar tercih edilmeli,kesinlikle miktar için zorlama yapılmamalı,bunu çocuğun belirmesine izin verilmelidir.

*Yemek yerken televizyon açık olmamalıdır

*Sofra oyuncaklarla doldurulmamalıdır.

*Yemek yemesi için çocuğa rüşvet verilmemelidir.

*Genellikle tek çocuklar da ,aşırı özen ve ilgi ile şımartılan çocuklarda iştahsızlık daha fazladır.

*Annenin titiz beslenme yöntemleri uygulaması,öğünün zamanı,yemek çeşit ve miktar zorlamalar fayda vermeyen uygulamalardır.

*Çocuğun iştahsızlığında annenin kişilik yapısı ve tutumuda önemlidir.

*Çocuklarda genellikle kendi kendini beslemeyi iki yaş civarında başlar.Bu yaşlarda sonra çocuklar yavaş yavaş yemeğini kendisi yemeğe başlamalıdır.

*Dökeceği ya da yiyemeyeceği gibi endişeleren dolayı annenin yedirmeye çalışması yanlıştır.

*Bu tutum aynı zamanda çocuğun özgüvenin ghelişmesine engelleyen bir durumdur.

*Uyuyan çocuğa ya da sofrada yemediği için yemek yemeyen çocuğa arkasından koşarak bişeyler yedirmeye çalışmak yanlıştır.

*Yemeğin sofrada yenilmesi alışkanlık haline getirilmelidir.

*Çocuğun tabağına yiyebileceği kadar yemek koymak,bazen de azar azar koyarak tabaktaki yemeğin her bitişinde onu takdir etmek önemlidir.

*Sürekli aynı yemekleri pişirmemek ,farklı yemekler yapmak gerekir.

KAYNAK:Çocuklarda Psikolojik Sorunlar Tedavisi

                    Çıra Yayınları