İlçemiz, Konya Ovası’nın bir parçası olarak Türkiye’nin en büyük ilçelerinden biridir. Doğal olarak temel geçim kaynağı Tarım ve Hayvancılıktır.

Yıllardır Pancar ve Ayçiçeği başta olmak üzere birçok ürün bölgemizde yetiştiriliyor.

Çocukluk yıllarımda Çuvalla pancar parası alındığı günleri hatırlarım.

 Gelinen nokta, Ne bir ilerleme ne bir gerileme var! olduğu yerde sayıyoruz. Tabi dünyadaki ve ülkemizdeki konjonktürel gelişmelere bağlı olarak şu an için halkın refah düzeyi artmıştır.

İlçemizin Önündeki En Büyük En gel su sorunu;

Yer altı sularındaki azalma ilerleyen yıllarda tarımda Eskilde bir daralma yaşanacağı kesin, bölgemize tarımsal amaçlı su getirilmesi çok zor bir ihtimal olarak görünüyor. İlçemiz ve bölge için tarım bir kalkınma materyali değil, ancak günü kurtarma modeli olabilir.

 Günümüzde kalkınma sanayi, bilişim yada eğitimle oluyor. 

Maalesef üzülerek belirtmeliyim ki bizde bunların hiç birisi bizde yok! Bunların olmadığı gibi bu alanda ciddi bir çalışmada yoktur. Sadece göz boyama olarak tabir edilen deyim vardır. Belki onu kullanabilirim.

Buna bir örnek verecek olursak;

Büyük İstanbul depreminden sonra Türkiye’nin 4. Büyük şehri olmak için Tarımın Başkenti Konya ile Bursa nüfus ve gelişmişlik olarak başa baş duruma gelmişti. Ama gelinen noktada Bursa sanayi ve bilişime yaptığı yatırımlar ile Tarımda ısrar eden Konya’nın çok önüne geçti.

Kısaca, “Tarım ne ondurur ne öldürür.” Ama bu gidişle yer altı sularının bitmesiyle bölge insanını süründüreceğe benziyor. İlerleyen yıllarda beyinsel göçün olmaması için tarıma alternatif kalkınma modelleri bulunması gerektiğini düşünüyorum.

Bilmem siz ne dersiniz…